Wat nou als je wel je werk mee naar huis zou nemen?

29 september 2025

Werk is werk, en thuis is je thuis. En dat moet je goed uit elkaar houden. Dat is wat ons altijd wordt gezegd. We kennen denke allemaal wel de standaard goed bedoelde adviezen als "Je moet je werk niet mee naar huis nemen hoor!" of "eenmaal de (kantoor)deur door betekent dat je de knop om moet zetten!" En als het gaat om de "sores" op je werk, de deadlines, de stress ben ik het daar zeker mee eens. Maar toch ervaren we (ook ik) hier soms moeite mee. Zeker nu we ook vaker vanuit huis werken wordt deze lijn steeds dunner om te trekken. Maar, is het echt zo erg om je werk niet mee naar huis te nemen?

Afgelopen week heb ik het weer een paar keer moeten ervaren, een aantal dagen op kantoor met complexe puzzels, veel focuswerk en hectische overleggen, je kent dat wel een 'ordinairy day at the office'. Dit soort dagen maakt dan altijd dat ik leeg van energie naar huis ga, met een hoofd dat niks meer kan opnemen en alleen nog maar wil ontladen. Herkenbaar?

Op de dagen dat de kinderen niet bij me zijn weet ik hier prima mee om te gaan. Vaak met sport en/ of een wandeling. Even koppie weer leeg en dan kunnen we weer verder. Maar op de dagen dat ik de kinderen wel bij me heb is deze tijd er niet altijd. Kun je niet afschakelen en even de tijd nemen om te switchen. En dan merk je toch wel weer dat dit ten koste gaat van de quality time thuis.


"Heeey je bent thuis! Fijn. Dan zijn vanaf nu zijn de kinderen van jou!"


Nog in de tijden van mijn huwelijk, toen de kinderen nog klein waren wilden we dat er iemand voor de kinderen thuis was. Dus besloten we dat mijn partner bij huis zou blijven en ik zou gaan werken. Helemaal prima en natuurlijk ook heel waardevol. Maar één ding waar ik mij echt aan kon storen was dat als ik dan thuis kwam van werk, op dagen zoals ik ze hierboven heb omschreven, ik bijna letterlijk op de deurmat verwelkomt werd met "Heeey je bent thuis! Fijn. Dan zijn vanaf nu zijn de kinderen van jou!"

Ik snap zeker dat een dag de zorg alleen voor de kinderen hebben intensief kan zijn. Dat weet ik zelf ook. Maar ik kan nou ook niet zeggen dat de werkomgeving de plek is van zen, opladen en totaal relaxed zijn om je daarna naar huis te begeven? Tenminste zo ervaar ik het niet altijd.

Maar je wilt er wel voor ze zijn, je wil die vader zijn die op de deurmat staat, je kinderen ontvangt met open armen, je partner een knuffel geeft en er voor ze wilt zijn. Dus dat betekent dat je na je werk snel moet afschakelen. ontladen en weer opladen voordat je thuis bent. Toch?


Om dit voor elkaar te krijgen zijn er wel wat tips en trics die je kan toepassen. Zo kun je je terugreis goed gebruiken om even dat koppie van je van het werk te krijgen. Dus ga dan niet in de auto nog even die laatste telefoontjes plegen. In de trein nog even op de laptop de laatste dingen wegwerken. Op de fiets met de neus in de wind nog even brainstormen over dat ene idee wat je net had gekregen. Nee, pak dan even het moment voor een muziekje, of even stilte, of een boek (als je vervoersmiddel dat toelaat ;-))


Maar ook op je werk kun je daar al mee beginnen. Dit bijvoorbeeld door te werken met werkblokken gedurende de dag waarin je deze specifiek invult voor bepaalde werkzaamheden. En maak dan dat laatste werkblok niet degene waar de meeste concentratie voor nodig is maar gebruik die voor mailtjes,  je hoofd leegschrijven van alles waar je morgen mee verder wil. Zo voorkom je dat je in je hoofd, je werk mee naar huis neemt.


"Wat nu als we ons werk wel eens mee naar huis gaan nemen. Maar dan anders..."


En dat werk mee naar huis nemen is wel een risico, zo kan ik je vertellen uit eigen ervaring. Maar ik zal je zo uitleggen wat ik met bovenstaande bedoel. Tot tweemaal toe ben ik in een situatie belandt dat ik me liet verzanden in het werk mee naar huis nemen. En tot tweemaal toe heeft mij dat echt onderuit gehaald. Resultaat. Ik was thuis afwezig, had geen aandacht voor de kids, was continue met mijn werk bezig. Zelf bij het naar bed brengen van de kinderen zat ik onder het boekje lezen wazig voor mij uit te staren. Dat gaat aan je knagen en is voor niemand fijn, niet voor mij laat staan voor mijn gezin. De laatste keer, nu zo'n 6 jaar geleden dacht ik mijn droombaan gevonden te hebben.


Mijn stip op de horizon waar ik al die tijd voor geleerd had, naar toe had gewerkt om carriere te maken. Resultaat? Ik zat op een plek waar ik mij helemaal niet op mijn gemak voelde, binnen een organisatie die totaal niet bij me paste. En toen er een negatieve spiraal begon te ontstaan was ik echt aan het watertrappelen om maar niet te verzuipen. Met als gevolg dat ik van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat met werk bezig was. Laptop open, dashboards bekijken. Hopen dat productie goed zou gaan, en bij gevaar van niet toch nog maar weer terug om te denken dat als ik er maar was ik de boel kon redden. Nou ik kan je zeggen ik kon de boel niet redden en uiteindelijk ook mezelf niet. Een harde les geleerd, is toch ook maar weer een les geleerd!


En toch gek want ik had in andere werkomgevingen toch ook wel 's avonds de laptop er eens bij gepakt en deed me niks, sterker nog ik was mega gemotiveerd, enthousiast. Ik vond het heerlijk om zelfs 's avonds bezig te zijn. Nu terugkijkend zie ik wat het verschil maakte. Ik deed werk waar ik echt "aan" van ging, bij bedrijven die goed bij mij pasten. En daar hebben we de clou te pakken die ik aan je mee wil geven.


"De energie voor thuis, die haal je uit je werk!"


Want met werk mee naar huis nemen bedoel ik niet dat je altijd maar fysiek aan het werk moet zijn maar overdag werk doet waar je de energie van mee naar huis kan nemen. Als jij bij een bedrijf zit waar je echt helemaal achter staat met wat ze doen, je mega trots bent en een passie voor je werk hebt, ga daar volop in, neem die passie mee naar huis, deel het met je kinderen. Laat hun ook trots zijn op hun papa. Ik weet nog dat ik bij een waterleidingsbedrijf werkte en tijdens mijn introductie zeiden mensen afzonderlijk van elkaar "Wij werken hier aan de primaire levensbehoefte van de mens, water!" En dat ik dan mijn zoon op schoot mocht nemen en via de laptop ging achterhalen waar bij ons in de straat de leidingen lagen. Om vervolgens zelf naar buiten te gaan om de putdeksels te gaan zoeken.


Hoe tof is het als je je kinderen kan laten zien wat je doet, wat je betekent voor mensen met wat dan ook wat je aan het doen bent. Of als je ondernemer bent, dan heb je je eigen visie, eigen missie. Waar sta je voor. Wat wil je bereiken en betekenen. Droom samen met je kinderen, je gezin! Dit creëert een energiebubbel waar je heerlijk op gaat om je werk te doen, thuis of op kantoor maar je weet dat je thuis komt, die voordeur kan openzwaaien en nog voordat de kinderen de kans krijgen te gaan rennen, zit jij al op één knie om ze met open armen te ontvangen.


Dus nu de vraag aan jou, hoe ervaar jij jouw thuiskomen? Loop je ook leeg? Of heb je nog energie voor 10?

En mocht dit nu het eerste zijn, dan voordat we in alle tools en beheersmaatregelen verzanden ga even voor jezelf stil staan bij het volgende:

 

  • Waarom doet het bedrijf wat het doet? Of voor de ondernemers waarom doe jij wat je doet? Wat is de missie? En past dit bij waar jij voor staat? Of zit je hier omdat het nou eenmaal wel makkelijk was omdat het niet ver fietsen is, of je zat hier nou eenmaal een tijdje?
  • En als tweede, past het werk wat je doet echt bij je? Of zit je net als ik in in die tijd met een knoop in de maag omdat je telkens dingen doet die je liever niet wilt doen? Of verveelt het werk je? Geen uitdaging? Sleur? Maar ach ja ik had hier voor geleerd en ik doe dit nu eenmaal...


Op basis hiervan een keuze maken, jouw ideale werkomgeving bedenken gaat het grote verschil maken over hoe jij straks thuiskomt!

19 september 2025
Afgelopen week luisterde ik een podcast van Michael Pilarczyk, in gesprek met Jan Bommerez over Rust in je hoofd . Een van de vragen die gesteld werd, raakte me enorm: waarom ervaren we vandaag de dag zoveel depressies, burn-outs en onrust? Het antwoord dat steeds terugkwam, was: hechting. Of beter gezegd: het gebrek eraan. Hechting ontstaat in de kindertijd, wanneer ons zenuwstelsel zich ontwikkelt. Het gaat over: je veilig voelen en kunnen vertrouwen, verbinding durven maken met anderen, ergens bij willen horen.  Als dit fundament ontbreekt, kan dat later in het leven grote gevolgen hebben. En toen ik dat hoorde, dacht ik meteen: wat betekent dit voor ons als vaders, als ouders?
9 september 2025
Hoe de Law of Attraction je helpt een betrokken vader te zijn